6 Μαΐ 2009

Ο κόσμος της Μπύρας



Πέρα από το πλούσιο υλικό πάνω στο θέμα ,
εγώ ξεχώρισα αυτό
:

Μεγάλε, τσάκω μια πράσινη!

Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή και τη διηγείται με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο ο Γιάννης Σπυρόπουλος, ιδιοκτήτης της μπυραρίας Alpen Stube, στη Γλυφάδα:

Είναι μια γλυκιά βραδιά κάπου στα μέσα Αυγούστου του ΄98 κι εγώ κάθομαι στον κήπο στο αγαπημένο μου τραπεζάκι φάτσα στην είσοδο, απολαμβάνοντας μια Μοναστηριακή μπύρα. Όταν κάποια στιγμή γυρίζω το κεφάλι μου προς την είσοδο και βλέπω μια παρέα 6 ατόμων να μπαίνει. Το βλέμμα μου πέφτει στον "χαρακτηριστικό τύπο" της παρέας.
Πουκάμισο ξεκούμπωτο μέχρι τον αφαλό, 3-4 χρυσές καδένες κρέμονται στο λαιμό, δακτυλίδια σε όλα σχεδόν τα δάχτυλα και γενικότερα το στυλ…, "ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ"!!!
Η εμπειρία μου λέει πως είναι από αυτούς που αποκαλούμε "δύσκολοι πελάτες". Τρέχω να τους υποδεχτώ, λέγοντας ταυτόχρονα στο σερβιτόρο, ότι θα χειριστώ εγώ το θέμα! Τους προτείνω να καθίσουν σε "προνομιακό" τραπέζι κάτω από την μεγάλη συκιά. Πρώτη αντίδραση του "τύπου":
-ΜΕΓΑΛΕ… Κάτω από την συκιά θα μας βάλεις; Με βραχνή και μπάσα φωνή που θα γκρέμιζε ακόμη και τα τείχη της Ιεριχούς! Άσχημα αρχίσαμε λέω μέσα μου… Χωρίς να το καταλάβω μου ξεφεύγει η ατάκα:
-Γιατί κύριε θα φάτε ή σκοπεύετε να κοιμηθείτε κάτω από την συκιά και φοβάστε μην κάνετε βαρύ ύπνο;
Ο τύπος γυρίζει με κοιτάζει με βλέμμα που σκοτώνει και μακρόσυρτη φωνή μου λέει:
-Καααλόοο!
Αντιλαμβάνομαι πως ο τύπος θέλει "ειδική" μεταχείριση, κόντρα νταηλίκι δηλαδή. Τελικά κάθονται και ο τύπος αρχίζει, δείχνοντας έναν – έναν τα άτομα της παρέας, Εσύ τι θα πάρεις; Εσύ τι θα πάρεις; Όχι μην πάρεις αυτό, πάρε το άλλο… και πάει λέγοντας. Αρχίζω να "φορτώνω" κι αφού μετά κόπων και βασάνων έχω πάρει παραγγελία από τους υπόλοιπους, γυρίζω στον τύπο αντιγράφοντας τον τρόπο ομιλίας του, με ευγένεια και ελαφρά ειρωνική χροιά στη φωνή, του λέω:
-Εσείς τι θα πάρετε κύριε;
Ο τύπος γυρίζει το κορμί του, μονοκόμματα σαν το λύκο, πάνω στη καρέκλα του και μου ρίχνει την ΒΟΜΒΑ!!!
-Τσάκω… μια πράσινη!!!
Ποια Χιροσίμα και ποιο Ναγκασάκι… Μου γυρίζουν τα μάτια! Μαζεύω όση υπομονή και κουράγιο μου μένει και αποκρίνομαι:
-Συγνώμη, τι εννοείτε λέγοντας "πράσινη";
Αρχίζει να περιγράφει, με τον δικό του τρόπο, ότι εννοεί την μπύρα γνωστής ζυθοποιίας.
-Δεν την έχουμε κύριε! Βροντοφωνάζω!!! Έτσι για να του την "σπάσω"!
-Δεεεν την έεεχεεετε;
Ωχ! Λέω μέσα μου θα γίνει χαμός! Παίρνω βαθιά ανάσα, σκύβω λίγο προς το αυτί του και του λέω:
-Δικέ μου εδώ είναι Βαυαρέζικη μπυραρία και έχουμε μόνο σπέσιαλ μπύρες άμα θες από την άλλη …στο περίπτερο! Κι ενώ περιμένω να εκραγεί το ηφαίστειο, υπό μορφή γροθιάς σε ένα από τα δύο μάτια μου, γυρίζει με το ίδιο πάλι στυλ και μου λέει:
-Ε! φέρε ρε δικέ μου κάτι να το… βρέξουμε (το λαρύγγι)!
Δεν περιμένω δεύτερη κουβέντα, τρέχω μέσα (σχεδόν διακτινίστηκα) και δίνω την παραγγελία. Του σερβίρω μια Lager εισαγωγής, σε ΠΡΑΣΙΝΟ μπουκάλι (πονηρός ο…βλάχος)!
-Δοκίμασε δικέ μου του λέω κι αν δεν σ΄ αρέσει, πότισε την συκιά!!!
Και εξαφανίζομαι πριν προλάβει να αντιδράσει. Δεν περνάνε πέντε-έξι λεπτά και ο τύπος καλεί τον σερβιτόρο, και απαιτεί να παρουσιαστώ μπροστά του! Πλησιάζω δειλά-δειλά με τα χέρια σε θέση αμύνης.
-Τι έγινε δικέ μου τρύπιο ποτήρι σου φέρανε; Του λέω, παρατηρώντας ταυτόχρονα, ότι έχει πιει όλη την μπύρα του γιατί η ρίζα της συκιάς είναι στεγνή!!!
-Τι άλλο καλό θα μας φέρεις; (ώπα! γλυκοχαράζει… λέω μέσα μου)
-Σας άρεσε; Να φέρω κάτι πιο αντρικό; Του λέω, κλείνοντας συνωμοτικά το μάτι.
-Μεγάλε! Τ΄ αφήνω πάνω σου!
Αυτό ήταν! ο τύπος έγινε ο καλύτερός μας πελάτης.
Μέχρι σήμερα έχει δοκιμάσει πάνω από 25 – 30 μπύρες διαφορετικού στυλ, με αποτέλεσμα να καταλήξει στις Weisse, από τις οποίες και καταναλώνει 3-4 κάθε φορά! Συμπέρασμα, όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στην γεύση δεν υπάρχουν όρια- μόνο ανοικτοί ορίζοντες! Όσο δύσκολος και να είναι κάποιος, στο να δοκιμάζει κάτι καινούργιο, αρκεί να βρεθεί στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή και να υπάρχει κάποιος που αγαπάει αυτό που κάνει!
Καλές μπύρες!!!
Υ.Γ. Ο τύπος ήταν όντως "λαχαναγορίτης" (μεγαλέμπορος παρακαλώ…) καλό παλικάρι και ντόμπρος, με τον οποίο γίναμε φιλαράκια τελικά… και τα λέμε μέχρι και σήμερα.


www.beer.gr

5 περπατησαν:

gnostosagnostos είπε...

ρε συ εγω εβγαινα με μια λαχαναγοριτισα
οπου και αν πηγαιναμε μας φεροντουσαν πολυ sperial λεμε....
και αυτη ειχε παρει απο ολους αυτο που ηθελε

dsquared είπε...

Το τσιγάρο στο τασάκι μου το άφησες
Μα την καρδιά μου πήρες
Και μόνο με παράτησες
Και πίνω μπύρες, πίνω μπύρες, πίνω μπύρες

din

dsquared είπε...

ενταξει, οκ, το παραδεχομαι χαζοφερνω, τωρα ακουσα το ασμα που εχεις στο τραντζιστορ σου... τα νευρα μου.
Διεγραψε το απο πανω σχολιο μου...
ναι ειμαι ξανθια και καμενη.
din

Ατίθασος ενήλικας είπε...

γνωστος αγνωστος
οι άνθρωποι διαμορφωνόμαστε από το επάγγελμα και από τον χώρο που μεγαλώνουμε

αν αυτός ο άνθρωπος είναι μια γυναίκα με αρχιδια έχεις βιώσει μεγάλες καταστάσεις νέε μου


(γύρισες από τις θάλασσες πιασανε οι ζεστες. Άντε, κάνε καπάκι απόδραση, …ζέστη!! Μπυριτσαα!)




________
dsquared
όχι δεν ..χαζοφερνεις
απλά είσαι επιπόλαια ως πρώτη φάση
εφόσον όμως συγκεντρωθείς είσαι αετός!


(Μην βιάζεσαι, όλα θα βγουν μπροστά σου)

dsquared είπε...

Πω πω σαν δασκαλο δημοτικου μιλας.
Ηave a heart... εχω δεκατα ακομη!
din
p.s. den eimai ksan8ia.