31 Οκτ 2008

άδυτα ονείρου


δρόμοι ατελείωτοι σαν μαύρα φίδια
στ’ ονείρου το ταξίδι
κι εσύ κοιμάσαι μην ξυπνήσεις και χαθείς
ένα ποτήρι που έβαλες να πιεις, μονορούφι
ορκίζοντας να μην ξαναγυρίσεις
κι όλο γεμίζεις το ποτήρι να χαθείς
στον ουρανό δεν είχε αστέρια
και τα τσιγάρα σου έσβηνες σ’ αυτόν
τρυπούλες να περνάει λίγο φως, έφτιαχνες
να ξεγελάσεις το σκοτάδι
κι θάλασσα είχε το μοναδικό για σένα χάδι
καθώς τελείωνε ο δρόμος, άδειαζε το ποτήρι
κι όλο το μεθύσι μέσα της ευωδίαζε
να πέσεις να πνιγείς
ήταν αυτό που ήθελες για εκείνο το ταξίδι
που στ’ όνειρο σου βάλθηκες να πας
στου άσπρου πάτου το βυθό να παραμείνεις
να πνίγεις τ' όνειρο καθώς την θάλασσα μυρίζεις
και μεσοπέλαγα να είσαι Βασιλιάς
-
απατεώνας Ν.

4 περπατησαν:

Spy είπε...

Έχουμε και καλλιτεχνικές ανησυχίες βλέπω μεσημεριάτικα...

(όμορφο ήταν)

thamnos είπε...

Μου άρεσε αλλά θα το ξαναδιαβάσω το βράδυ να πιάσω το Mood.

wert01gf είπε...

Μου άρεσε πολύ.
Αυτό το ταξίδι..

Ατίθασος ενήλικας είπε...

Spy ,
Ααα… που να δεις και τι εντερικές ανησυχίες έχει το απατεωνίστικο Ν.


_________
thamnos ,
στις 163 μοίρες 7 κάθετος και
3 οριζόντιο , άξονας 6
εκεί αν κοιτάξεις,
όχι απλά θα το πιάσεις το Mood , αλλά σου επιτρέπω να μου το καρφώσεις …στα μαλλιά
χαχαχαχα



__________
wert01gf ,
τζάμπα ταξίδι, σε ποιον δεν αρέσει ;